Eindeloos haken: een kleurrijk boek met meer dan 20 projecten… Ik interviewde Marianne Dekkers-Roos en ontmoette haar bij de “Meet & Greet” bij Selden sà. Veel leesplezier!
Wie ben je?
Ik ben Marianne Dekkers-Roos, 57 jaar oud, en ik woon met mijn man Lex, 17-jarige zoon Carter, kat Isa en hond Mila onder de rook van Amsterdam. Onze 21-jarige dochter Quinn is net op zichzelf gaan wonen – weer een hele nieuwe fase in ons gezin.
Wat voor opleiding heb je gedaan?
Ik heb gymnasium A gedaan en daarna de directie-secretaresse opleiding bij “Schoevers” in Amsterdam. Totdat wij – door de baan van mijn echtgenoot – naar de USA verhuisden in 1993 heb ik altijd meer dan fulltime als directie-secretaresse/management assistent gewerkt bij diverse nationale en internationale bedrijven. Daar kwam door die verhuizing naar Amerika een abrupt einde aan, en opeens had ik tijd – veel tijd – voor andere dingen.
Als kind was ik altijd al aan het knutselen en freubelen, en heel langzaam, kwam die creatieve kant weer naar boven. Toen één van mijn nieuwe Amerikaanse vriendinnen een “craft-designer” voor hobbybladen en -winkels bleek te zijn met een werkzolder, die een waar walhalla zou zijn voor élke creatieveling, was de geest uit de fles.
Ik probeerde allerlei nieuwe dingen uit, zoals quilten en schilderen, maar pakte bij voorbeeld ook het borduren en breien weer op, en ik kan wel zeggen: met enorm veel plezier.
Hoe ben je met “het haken” in aanraking gekomen?
Toen ik een jaar of 9 was, waren gehaakte poncho’s heel erg hip, en oh, wat wilde ik er graag één. “Nou”, zei mijn moeder (zelf giga-creatief), “dan maak je die toch zelf? Ik leer je wel haken”.
Dat was nog wel een dingetje, want zij is rechtshandig en ik ben linkshandig, maar het lukte en die poncho kwam er. Zelfgehaakt (ik supertrots), maar eigenlijk alweer uit de mode toen die van mij eindelijk klaar was, haha.
Hoelang haak je al?
Het klopt niet helemaal om te zeggen dat ik dus al 57 min 9 jaar haak, want na die poncho duurde het zo’n 40 jaar voordat ik weer een haaknaald in de hand had. Dat was in de zomer van 2010, vlak voor een lange zomervakantie. Ik wilde naast lezen (een andere passie) ook iets creatiefs kunnen doen, en zag op de markt allerlei zeer kleurig haakkatoen liggen.
Er ging een grote zak mee op reis en het begin van mijn eerste granny square deken was een feit. Het was trouwens grappig: weer haken voelde als fietsen – dat verleer je immers ook niet – ik kon het gewoon nog! Bovendien merkte ik al snel dat ik haken echt het állerleukste om te doen op creatief gebied vond. Vanaf toen was ik niet meer te stoppen…
Wat heb je zoal gehaakt/gemaakt?
Oh, jeetje… je kunt misschien beter vragen “wat heb je nog niet gehaakt?” Inmiddels heb ik, denk ik, bijna alles al wel een keer gedaan/geprobeerd. Zoals gezegd, begon ik met granny squares en maakte een deken. Daarna haakte ik hexagon-grannies, en maakte ook daar een deken van. Vervolgens ben ik los gegaan op onnoemelijk veel omslagdoeken en kussenhoezen, nog meer dekens, amigurumi, slingers, je kunt het zo gek niet bedenken of het is wel door m’n handen gegaan.
Er kwam een moment waarop iedereen in m’n omgeving wel voorzien was van iets gehaakts; een vriendin suggereerde dat ik m’n projecten ook kon gaan verkopen, waarop ik m’n Etsy winkel opende. Binnenkort gaat alles over naar m’n eigen webshop, op m’n vernieuwde website (spannend). Wat ik binnenkort nog heel erg graag eens zou willen proberen is “free form crochet” – daar heb ik zúlke gave voorbeelden van gezien.
Welk project was je favoriet en welke steek haak je het liefst?
“Welk project was je favoriet” voelt voor mij alsof je me vraagt “Wie is je favoriete kind” (heb ik ook echt niet) … In het algemeen merk ik dat ik erg houd van geometrisch haakwerk (bij voorbeeld mijn “Triangle Cushion Cover” – gratis patroon op m’n blog) en van structuur in m’n haaksels, zoals onder andere in een aantal ontwerpen uit m’n boek, de “Omslagdoek Ursula”, “Hexagon Deken Inez” en “Zonnige Deken Quinn”.
Maar ik ben ook heel blij met hoe de “Bruidssjaal”, die ik voor “CraftKitchen” ontwierp, uitpakte. De “bobble-steek” is een steek die ik heel graag gebruik.
Hoe kom je aan de naam maRRose?
Voor familie en vrienden ben ik “Mar” en mijn meisjesnaam is “Roos”; omdat ik vooral in het Engels blog, vertaalde ik “Roos” naar “Rose” en plakte daar “Mar” voor …. “maRRose” ben ík dus!
Het maken van een eigen boek is prachtig en een kroon op je werk … hoe kwam je op het idee om zelf een boek te maken en hoe ging dit?
Het maken van een eigen boek was helemaal niet mijn eigen idee, haha! Ik kreeg vorig jaar mei een uitgebreide mail van “Tuva Publishing”. Ze legden uit dat ze mijn blog en instagram-account al een poos volgden en mijn werk bewonderden. En wel zodanig dat ze mij vroegen of ik met hen een haakboek wilde maken. Dat zou dan internationaal in het Engels uitkomen, maar ook in het Turks verschijnen (Tuva is een uitgeverij uit Turkije).
Gedurende een split-second dacht ik dat de mail “spam” was, maar al heel snel bleek hoe serieus Tuva’s aanbod was. Voordat ik het goed en wel in de gaten had, was het contract getekend, de lijst met projecten & garens vastgesteld en haakte ik de stroomscheuten uit m’n ellebogen: heerlijk! Ik heb vooral van die maanden waarin ik haakte voor m’n boek buitensporig genoten! En toen alles klaar was, wilde Tuva óók nog graag een Nederlandse versie uitbrengen… echt zo te gek!
Je boek “eindeloos haken” heeft vele kleurige projecten en is alom bekend. Hoe voelt dit en komt er in de toekomst nog een mooi boek?
Het is heel gek – want naast mij liggen de Nederlandse, Turkse en Engelse versies van mijn boek – maar het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk. Nu ik erover nadenk, is dat écht gek, want ik heb zeer bewust bijna een vol jaar heel erg hard aan dat boek gewerkt.
Enfin, hoe dan ook: ik ben ápetrots op “Eindeloos Haken” en superblij dat het met zo veel enthousiasme ontvangen is. Ik kan werkelijk niet happier worden, dan wanneer ik een berichtje krijg, of getagd word door iemand die mijn boek heeft gekocht en er helemaal mee in z’n sas is, dat maakt mijn hele dag goed!
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik ga eerst eens uitgebreid en heel bewust genieten van dit boek! Verder ben ik de komende maanden een paar keer te vinden op een aantal beurzen (o.a. “Knit&Knot” in Tilburg en “KreaDoe” met “CraftKitchen“, begin november).
Daarnaast ben ik al zo vaak gevraagd of ik workshops geef, dát ga ik ook doen – lijkt me echt heel leuk! Tja, en dan werk/ontwerp ik natuurlijk ook nog steeds – met veel plezier – voor CraftKitchen, is er sprake van nog meer samenwerkingen (b.v. “We Are Knitters”) en heb ik weer wat nieuwe haak-ideeën.
Zodra ik mijn huidige werkkamer naar de – twee keer zo grote, en veel líchtere – oude kamer van onze dochter heb verhuisd, heb ik niet alleen letterlijk veel meer ruimte, maar komt er ook in mijn hoofd vast weer ruimte om met die ideeën aan de slag te gaan. Veel zin in dit alles!!
Bedankt Marianne voor alles! Na je fijne ontmoeting en interview … op naar..
“Eindeloos haken”!!
Haak je mee!?
https://marrose-ccc.com/author/marroos/
Groet,
Ingrid
De Breimeisjes
op 15 Oct 2017