Knuffels haken? Een haakboek: Edward's menagerie

Knuffels haken? Weet je nog de vraag die we laatst aan je stelden: “Ben je een breier, een haker of allebei?”

Daar hoef ik niet lang over na te denken. Ik ben een breier. Punt. Ik ben niet van het haken. Alleen “ als het moet”. Bijvoorbeeld om een haakrandje ergens aan te maken.

Ik vind amigurumi heel erg leuk, en was blij om amigurumi breien te ontdekken. Toch ben ik verliefd geworden op een haakboek!

Knuffels haken in Edwards’s menagerie

Van de week heb ik tot mijn eigen verbazing een echt haakboek gekocht en ik ben er helemaal weg van: Edward’s Menagerie, een Engelstalig boek geschreven door Kerry Lord. Er wordt echt geen steek gebreid!

Ik vind de ontwerpen geweldig, maar ook de opbouw van het boek is bijzonder. Ik laat het je zien.

Knuffels haken: Hoe het boek is ontstaan

Met nog 2 weken te gaan, voordat baby Edward geboren zou worden, pakte Kerry Lord, een echte liefhebber van wol (ze is opgegroeid op een Alpaca boerderij), voor het eerst een haaknaald op. En een nieuwe obsessie was geboren.

Gedurende de 12 maanden die volgenden groeide de collectie gehaakte dieren per week: totdat baby Edward een hele dierentuin van 40 gehaakte dieren had.

Moeilijk om te haken?

Deze zeer aandoenlijke dieren met elk hun eigen persoonlijkheid zijn gemaakt door gebruik te maken van simpele haaktechnieken. Volgens het boek zou zelfs een absolute beginner op haakgebied hiermee aan de slag kunnen, vanwege de stap-voor-stap instructies.

Ieder dier is gebaseerd op hetzelfde basispatroon voor het lijf en de pootjes. Er zijn dieren in 4 formaten, nog steeds gebruik makend van hetzelfde patroon maar dan met een andere haaknaalddikte en een andere dikte garen.

Voor de patronen in het boek is gebruik gemaakt van Toft garen, afkomstig van de alpaca boerderij waar Kelly Lord is opgegroeid. Ieder ander garen in een vergelijkbare stekenverhouding, in natuurlijke tinten, voldoet ook prima.

Het boek is opgebouwd uit 3 levels:

Level 1: dieren die worden gehaakt in 1 kleur, alleen met lossen, vasten en stokjes.

Level 2: hiervoor is het nodig dat je van kleur kunt wisselen.

Level 3: meer complexere kleurwisselingen en het gebruik van de lussteek.

Van de moeilijkheidsgraad 2 zie je op de middelste foto  Winston het Aardvark. Met zijn natuurlijke gave om iedereen te laten lachen. En een fanatiek skiër. Mijn favoriet!! Wel een level 2!

Uit ieder level een voorbeeld

Van de moeilijkheidsgraad level 1: Georgina het Nijlpaard. Ondanks haar master in “iets heel wetenschappelijks” vindt Georgina niets leuker dan de nieuwste nail-art-technieken uit te proberen op vrijdagavond.

Als voorbeeld van level 2: Winston het Aardvarken. Wat een leukerd!!! Absoluut mijn favoriet! Winston beschikt over de natuurlijke gave om iedereen aan het lachen te krijgen.

Daarnaast is Winston een fanatiek skiër. Vaak te vinden op een indoor skibaan, maar ook 3 keer per jaar, voor het echie, in de Alpen.

Uit level 3 Caitlin, de giraffe

Caitlin is een nieuwsgierige giraffe. Het leven als leraar aan huis is voor haar niet voldoende om de hele dag over te kunnen praten.

Ze is geweldig in het vertellen van verhalen: geef haar een kruimel en ze maakt er een prachtig verhaal omheen.

Beetje verslaafd …..

Ik ben inmiddels een beetje verslaafd aan dit boek. Blader er iedere dag doorheen.

Ik vraag me dagelijks af of ik een beestje uit level 1 zal haken, om te ontdekken of ik het leuk vind om deze beestjes te haken. Als opmaat naar het haken van Winston het Aardvarken. Ik kan zelfs de beginnerscursus haken van Breiclub.nl erbij pakken als ik het niet weet…

Maar, ik heb eigenlijk helemaal geen tijd om haken óók leuk te vinden. Ik ben van het breien! En daar heb ik mijn handen al vol aan… Of zal ik toch eens vandaag……Winston….?

Wat vind jij van deze ontwerpen? Lijkt amigurumi jou ook niet fantastisch?