Het is al weer tijd voor mijn laatste blog in deze adventkalender. Voor deze blog heb ik een klein kerstig verhaaltje in petto met mijn amigurumipopje Elsa in de hoofdrol. Ze beleeft al een tijdje verschillende avonturen die allemaal verzameld worden in de blogseries: De avonturen van Elsa. Heel veel leesplezier.
Soms kunnen de mooiste kerstgedachten met de beste bedoelingen toch verkeerd uitpakken. Dat ondervond Elsa laatst terwijl ze het plan gevat had iets moois te maken voor Alexa (Amilishly) voor Kerst. Als dat maar goed gaat. Dit verhaal is verder vanuit het perspectief van Elsa geschreven.
“Een tijdje geleden hadden Alexa en ik het over Kerst en wat dat nou eigenlijk betekent. Het is al bijna Kerst en dit keer wil ik iets maken om iets terug te doen voor alle mooie avonturen die Alexa en ik samen hebben mogen meemaken dit jaar. Om maar niet te beginnen over alle outfits die ik de hele tijd van haar krijg. Ik heb nu al een hele kledingkast vol.
Ik zie haar eigenlijk nooit iets maken voor haar zelf. Ze is altijd met mij of één van mijn vriendinnetjes bezig en ik voel me nu eigenlijk best verwend. En stiekem ben ik laatst ook best stout geweest door alleen op pad te gaan. Misschien vindt ze het wel fijn om met dit koude weer een lekker warm vest aan te kunnen doen denk ik terwijl ik door het huis wandel.
Alexa is nu een paar dagen weg en ondanks dat ze me eigenlijk mee had willen nemen, heb ik me stiekem verstopt zodat ze me niet kon vinden. Ik weet dat ze dat niet zo leuk vindt, maar als ze weet wat ik van plan ben dan is de verrassing ook gelijk weg.
Ik klim op de bank en kijk in de grote groene map waarin Alexa al haar patronen verzamelt. Met veel moeite sla ik de zware bladzijden om tot ik een patroon zie van een vest wat er heel mooi uit ziet. Haken heb ik in de zomer geleerd toen het nog onwijs mooi weer was, dus dit moet wel goed komen denk ik. Ik pak een grote haaknaald en een enorme bol met zachte merino uit de kast en ga op het krukje onder de lamp zitten zodat ik het goed kan zien. Alleen de bol is veel te zwaar en voor ik het weet is alles door de war.
‘Oh nee…’, snik ik, ‘hoe werk ik me hier nou weer uit?’
Ik gooi het garen boos van mij af en dan barst ik ineens in huilen uit. Vijf minuten lang zit ik te snikken en me af te vragen waarom ik me wéér in de nesten gewerkt heb, tot ik een arm op mijn schouder voel van Fay en de vrolijke stem van Noëlle me gerust stelt.
‘Hulp nodig Elsa?’, vraagt Noëlle opgewekt, terwijl Fay me vraagt wat er gebeurd is. Om de kruk heen liggen nu namelijk allemaal draden die ik boos van me afgegooid had. Alexa gaat niet blij zijn als ze in deze rommel thuis komt.
Ik vertel hun over mijn idee om voor kerst een mooi vest te maken voor Alexa en de meiden knikken terwijl ik praat. Noëlle komt met een idee. ‘Laten we het samen doen’, zegt ze, ‘dan is het in een mum gedaan én is het nog gezellig ook’. Kort daarna gaan we met zijn drieën aan de slag en in een mum van tijd is niet alleen alle rommel opgeruimd, maar zijn we ook al een heel eind met het vest.
Noëlle geeft telkens een nieuwe bol aan en Fay zorgt dat de draden worden afgewerkt. Ik haak en haak en haak. We stoppen alleen om te slapen en werken de volgende dag hard door. Na twee dagen van haken hebben we dan eindelijk een heel vest bij elkaar die we met zijn drieën op de bank leggen zodat hij ingepakt kan worden. Noëlle heeft daar als kerstprinsesje wel een paar trucs voor en binnen een mum van tijd is het cadeau ingepakt. We verstoppen het snel, want het is natuurlijk nog geen kerst. Ik ben benieuwd wat ze er van vindt.”
Liefs,
Wil jij Elsa of één van haar vriendinnetjes ook haken? De losse patronen en pakketten kun je vinden op verschillende plekken. Klik {hier} voor de verkooppunten.
*Disclaimer: de avonturen die in deze blog zijn beschreven zijn natuurlijk fictief 😉
