Breien met een lifeline. Breien is leuk. Breien is ontspannend. En vooral, breien is verslavend! Maar door alle bezigheden die ik in het dagelijks leven heb (gezin, werk, huisdieren en alle andere dingen die je maar kunt verzinnen), brei ik het liefst recht-toe-recht-aan. Niet nadenken, maar gewoon breien.
Maar soms, heel soms, ben ik ook dat zat en ga ik op zoek naar een nieuwe uitdaging. Iets om mijn tanden in te zetten. Iets wat ik nog niet kan, maar wel heel graag zou willen kunnen!
Kantbreien bijvoorbeeld. De meest fantastische sjaals en omslagdoeken met gaatjesmotief komen dagelijks op mijn scherm voorbij en elke keer denk ik: Dát wil ik ook! Maar kan ik het ook? Daar is maar op één manier achter te komen: doe het gewoon!
Via Ravelry (http://www.ravelry.com/patterns/library/lac) vond ik een patroon waar ik gelijk verliefd op werd. Een mooie omslagdoek, met een mooi gaatjespatroon. Om het mezelf niet gelijk te moeilijk te maken heb ik een wat dikkere breipen uitgekozen dan nodig was voor het katoen (Katia Jaipur, een wol met een mooi kleurverloop), zodat ik goed kon zien wat ik deed en waar in het patroon ik gebleven was.
Ik heb het patroon denk ik wel 20 keer uitgetrokken voor ik voorbij de eerste 6 naalden kwam. Geen enkel patroon heeft mij zo gefrustreerd als dit patroon. Uiteindelijk is het hele breiwerk, met patroon en al, zelfs in de hoek van de kamer beland. Maar mijn trots zorgde ervoor dat ik doorzette en er uiteindelijk toch iets moois van de pennen begon te komen.
Het is nog lang niet af. De combinatie kantbreien en alle andere activiteiten in mijn leven is een lastige combinatie. Je moet echt je hoofd erbij kunnen houden, want een fout is zo gemaakt. Waar je bij een wat simpeler patroon je werk dan eventueel (hoe zonde ook) kunt uithalen tot aan de fout, is dat bij kantbreien érg moeilijk. De uitvinding hiervoor – en daar kwam ik pas vele frustrerende uren later achter – is een lifeline!
Een lifeline is een draadje (liefst in een contrasterende kleur) dat je op bepaalde plekken in je breiwerk plaatst, zodat je niet je hele werk hoeft uit te halen wanneer je een fout maakt. Dit draadje kun je niet meebreien (want dan krijg je het er nooit meer uit), maar haal je met een naald door de steken die op de pen staan. Mocht je na deze lifeline een fout maken, dan kán het zijn dat je behoorlijk wat toeren moet uithalen, maar nooit je hele werk!
Had ik dat maar eerder geweten… Dan was mij heel wat frustratie bespaard gebleven!
Gebruiken jullie al een lifeline in jullie werk? Of gebruiken jullie een andere truc om te voorkomen dat je je hele werk moet uithalen?
Sybke
op 14 May 2015