Vakantie en inspiratie……

Vlak voor de zomervakantie merkte ik dat ik weinig inspiratie had voor wat betreft onderwerpen voor mijn blogs. Het werd voor mij tijd om op vakantie te gaan. Mijn gezin en ik hebben weer ruim drie weken op Texel gebivakkeerd en ik merkte dat gaandeweg de vakantie de ideeën weer begonnen te borrelen!

Ons gezin is in gedeelten afgereisd naar Texel. Mijn man en jongste zoon zijn in onze geweldige oldtimer (de Landrover uit 1979) samen met de bagage er naar toe gegaan. Mijn jongste dochter
(en een vriendinnetje van haar) en ik een dag later in de trein. En daar begon het gelijk al!

Borrelende ideeën…….

In de trein kreeg ik een Whatsappje van Siska Tinselboer van ‚Zis en Zo’. Over haar heb ik al eerder een Blog geschreven, toen ik op Koningsdag een middagje mocht helpen in haar winkel. Ze meldde me dat de door mij bestelde wolhaspel en -winder binnen waren gekomen en dat ik die kon komen ophalen. Ik appte haar terug dat ik onderweg was naar Texel en dat ik pas na de vakantie in de gelegenheid was om die te komen halen.

Een paar weken later stond een bericht op Facebook dat het pand, waarin Siska haar winkel heeft, nieuwe huurders krijgt en dat Siska per 1 oktober a.s. uit het pand moet zijn. Ze is zich aan het beraden over de toekomst van haar winkel, hoe ze die nu verder gaat vormgeven. Want fysiek in een ander (duurder) pand ziet ze niet zitten, met name omdat ze nu onder hele goede condities en goedkope huur in dit pand zit. Ze blijft zeker het brei- en haakcafé organiseren. Wel balen voor mij! Maar Siska en ik blijven zeker contact houden.

Het was eigenlijk niet mijn bedoeling om tijdens de vakantie naar mijn favoriete wolwinkel op Texel (‚de Spinboet’ in Den Burg) te gaan. Ik heb namelijk genoeg Texelse wol op voorraad liggen en die te grote trui van mijn man moet ik ook nog steeds uithalen.

Maar ik kreeg een appje van een van mijn vriendinnen. Zij was met haar gezin aan het zeilen op het wad en ze vertelde me dat de wind uit de ‚verkeerde richting’ kwam en dat het voor hen lastig werd om naar Texel te zeilen. Of ik voor haar Texelse wol wilde meenemen voor een trui voor haar man.

Dus toch maar naar het bewuste breiwinkeltje gegaan. Daar vond ik natuurlijk, naast de Texelse wol voor mijn vriendin, ook nog inspiratie. Ik raakte aan de praat met de eigenaren van deze winkel en ze lieten mij een mooie trui zien, gebreid van wol van ‚Scheepjes Zuiderzee’.

Deze visserstrui had het patroon van Texel. Deze staat in een van de boeken van Stella Ruhe over Visserstruien. Alleen vonden de eigenaren van ‚de Spinboet’ de ronde hals van die visserstruien niet mooi en hebben er een kraag opgezet, die gesloten kan worden middels houten knopen.

Ik deel hun mening over de ronde hals en vond deze uitvoering erg mooi! Dus ik heb daar de benodigde wol voor zo’n trui voor mijn man gekocht. Ik bedacht me gelijkertijd ook dat zo’n trui sneller gebreid is dan een kabeltrui van Texelse wol. Die kabeltrui wordt echt nog wel uitgehaald en opnieuw gebreid hoor! Ik heb namelijk ook nog eens het patroon mee gekregen voor een maatje kleiner ;-)

De wol van ‚Scheepjes Zuiderzee’ wordt in strengen verkocht, dus die eerder genoemde haspel en winder komen hier goed van pas! Overigens ook bij de Texelse wol, die ook in strengen wordt verkocht.

De eigenaren lieten me ook nog eens voorbeelden zien van Texelse wol voor het breien van damesvesten. Ik kreeg van hen een patroon van zo’n vest mee voor mezelf. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ik een blog mag schrijven over hun winkel. Nou, dat was goed!

Natuurlijk heb ik in de vakantie volop de tijd gehad om zelf ook nog te haken en te breien.

Vorig jaar troffen die zeilende vriendin en ik tijdens onze vakantie elkaar ook in de haven van Oudeschild. Zij was toen een stola aan het haken met het welbekende ananas-patroon. Ze gaf mij het patroon mee, en die had ik deze vakantie meegenomen om te gebruiken. Dit patroon stond al langer op mijn verlanglijstje om te haken. Evenals een sjaal met het South-Bay patroon (deze moet ik nog steeds maken).

De wol voor de ananas-sjaal kwam uit mijn voorraadkast. Dus ben ik op vakantie begonnen met het haken van een stola voor mezelf. De wol (van Lana Grossa Lace Merino Print) bleek door motten aangetast. Dat krijg je wanneer je garen te lang hebt liggen, ik denk zeker wel vijf jaar. Dat was wel even balen, maar met de (langere) eindjes aan elkaar knopen ben ik een heel eind gekomen  ;-)

Ik ben benieuwd hoe het gesteld is met mijn voorraadje Texelse wol, of de motten die ook te grazen hebben genomen…

Nu is mijn sjaal op vakantie groot genoeg geworden, alleen ben ik nog aan het nadenken over hoe ik hem ga afwerken. Ik ben er over uit dat de rand een effen kleur gaat krijgen. Nu maar hopen dat ik een bijpassende effen kleur kan vinden van hetzelfde merk.

Maar omdat ik dus niet verder kon met die stola moest ik verder met een ander project. Dus ben ik nog even verder gegaan met het goudkleurige garen en de haakringen, om mijn ketting (zie mijn laatste blog) zo ver mogelijk af te maken. Hij is in principe af, maar ik zit er toch nog over te denken om er een persoonlijke touch aan te geven.

Uiteindelijk heb ik de breipennen maar gepakt en ben begonnen met een paar sokken voor mijn man. Omdat hij vaak klompen draagt en zijn sokken daardoor sneller slijten, wil ik toch de verstevigde hak uit gaan proberen.

Ik had mijn knookingnaald ook meegenomen op vakantie, samen met wat garen. Maar daar ben ik helaas niet aan toe gekomen. Maar ook dit gaat zeker nog een vervolg krijgen.

Gedurende mijn vakantie heb ik met mijn zeilende vriendin geregeld contact gehad over de haakwerkjes waar wij mee in de weer waren tijdens onze vakantie. Maar ook mijn overbuurvrouw hield me vanuit de straat op de hoogte van haar haakproject: een vest van Drops. Naborrelen en plicht roept weer!

Later draaide toch de wind naar een gunstiger richting en heeft mijn vriendin, een dag voor ons vertrek huiswaarts, toch nog in de haven van Oudeschild kunnen aanmeren. Dus, we hebben elkaar toch nog even getroffen. En heb haar de tas met Texelse wol nog op Texel kunnen overhandigen.

Zij had tussen de bedrijven door op de boot een tas gehaakt (van een haakpakket wat ik haar op haar verjaardag had gegeven), en dat patroon kon ik dan weer meenemen naar huis. Dus het is min of meer al bekend wat ik volgende zomer op mijn vakantie ga haken ;-)

Op de terugweg naar huis, in de trein, heb ik heerlijk kunnen breien aan de sokken van mijn man. Bij thuiskomst word je helaas gelijk weer opgeslokt door de gebruikelijke werkzaamheden, zoals boodschappen doen, wassen, kampeerspullen schoonmaken, drogen en opruimen e.d. En ook de moestuin was na ruim drie weken afwezigheid veranderd in een oerwoud. Dus aan het verder breien en haken ben ik nog niet echt weer toegekomen…

Hoe was jouw vakantie? Heb je ook weer nieuwe ideeën opgedaan voor jouw haak- en breiprojecten?

Of heb je gewoon lekker ontspannend zitten haken of breien?