Je bent brei(st)er als… 5 stereotypes en clichés
Je bent brei(st)er als… 5 stereotypes en clichés

 

Als je een fervent breister of haakster bent, dan zijn er vast wel dingen die bij de hobby komen die best typerend kunnen zijn. Dingen waar je gekscherend over grapt, die je wel herkent bij anderen of juist niet. Wat maakt ons breister? Welke stereotypes zijn er, en pas jij daar een beetje bij?

Het oma-imago

Oké, het eerste waar mensen aan denken als je zegt dat je van breien of haken houdt zijn oudere dametjes. Met zo’n dikke knot grijs haar op het hoofd, tikkende breipennen, en lange steunkousen. Ik ben de eerste die meteen het tegendeel bewijst, want ik ben nog geen 30, dus zeker nog niet grijs, ik draag liever normale sokken of handgebreide sokken, en breipennen gebruik ik bijna nooit. Mocht je zelf wel het oma- imago hebben, wat is daar mis mee? Ik kijk naar dit soort dames op, want vaak hebben zij bakken ervaring, kunnen blind de mooiste dingen breien, en hebben ze een bepaalde rust waar ik jaloers op ben. Laat mij dus maar zo’n omaatje zijn!

Breien is maar één hobby

Je hebt dus leren breien (of haken, want eigenlijk geldt dit alles voor beiden), en je hebt er een hobby bij. Hoera! Lekker aan de slag met mutsen, truien, sokken, knuffels, dekens, nou ja, alles wat je maar kan bedenken. Maar… Is dat het dan ook?

Ikzelf breidde heel rap uit naar nog een hobby: garens verzamelen! Ja, wol verzamelen mag je eigenlijk niet zeggen, want er zijn maar weinig mensen die echt alleen maar wol gebruiken, en katoen of acryl mag je geen ‘wol’ noemen, hè? Maar dat terzijde, mooie garens verzamelen is eigenlijk een hobby op zich. Want wij houden echt zo van al die texturen, kleuren en diktes van garens. En dan die verschillende geuren van garens… Je ruikt soms de schaap nog, of de alpaca, of lekker fris naar katoen. Elk bolletje voelt anders, en het heerlijk over je gezicht wrijven om te voelen of het zacht of kriebelig is… Ahhh. Heaven.


Katten

Moge het duidelijk zijn, niet elke breister houdt van katten, maar ik krijg vaak het gevoel dat het er wel heel veel zijn! Mijn lieve exemplaar ligt weer lekker opgekruld op de bank naast me, en ik heb al dikwijls met haar gevochten om wie de naalden en wol mocht hebben… Waarom is dit zo, waarom gaat dit zo goed samen; breien en katten?

Ik denk dat het met een gevoel te maken heeft. Gezelligheid, warmte, geborgenheid. De heerlijke garens die ik eerder al beschreef, met alle texturen, kleuren en geuren, lijken ergens wel op onze geliefde poezen. Poezen zijn warm, zacht en ze kunnen zo heerlijk opkrullen, net als ikzelf als ik op de bank nestel met een handwerkje. Zou dat het zijn?

Thee
Heerlijk is het om post te krijgen van een mede-fanaat. Helemaal als er leuke extraatjes in zitten, zoals een patroon, garen, brei-accessoires of… thee. Ik doe zelf vaak theezakjes in pakketjes aan anderen, en krijg ze ook heel vaak. Heerlijk vind ik dat, een verzameling thee hebben in allerlei smaken, omdat iedereen wel wat anders naar elkaar stuurt. Zo kan ik ook lekker eens wat nieuws proberen. Maarre… Eigenlijk drink ik vaker koffie. Niet aan mijn brei vriendinnen doorvertellen hè? Ik wil nog steeds thee bij mijn post krijgen!

Duizendpoot

Ik ken eigenlijk maar heel weinig handwerk(st)ers die telkens heel trouw maar 1 project tegelijk in de maak hebben. De meesten hebben er wel meerdere op de naald, want oh, kijk dat vest eens! En moet je dat super lieve mutsje zien, die moet ik hebben! En ja, ik heb al 3 paren sokken op de naalden staan, maar hallo, zie je hoe mooi dat patroon is! Die wil ik meteen beginnen, wat een spannende techniek…

Tja, 15 projecten in de maak, 7 verschillende merken naalden op voorraad, garens verzamelen, van poezen en thee houden, langzaam oma-achtig worden… Of niet. Het maakt ons niet wel of geen breister. De één herkent zich er wel in, de ander niet, maar wat we als brei-liefhebbers wel allemaal herkennen is het allerbelangrijkste: garen en naalden. In welke soort, maat of manier ook. Dát is wat ons breister maakt. Welke stereotypen en clichés ken en herken jij zelf?

Corrie Boonstra
Door

Corrie Boonstra

op 24 May 2020

Dat laatste deel Tirza, is helemaal Corrie.. maar ook dat verzamelen van garens en ook het oma imago hihi alles wat je schrijft slaat op mij. Heerlijk om te lezen. Ook nee zeggen vind ik heel moeilijk. Wil jij voor mij......... ja natuurlijk wil ik dat, dus weer een nieuw project.

Reactie plaatsen