Een jaar of 6 geleden, toen ik en mijn man nog in een klein flatje woonden, kocht ik eens een breipakketje bij de Aldi. 4 bolletjes sokkenwol, sokken naaldjes en een patroon. Toen haakte ik al wel even, dus ik dacht dat dit ook wel moest lukken. Tenslotte kende ik de basis al, want die had mijn oma mij geleerd toen ik klein was. Maar dat bleek toch makkelijker gezegd dan gedaan… Kom mee op de reis van hoe ik echt leerde breien.
Pakketje van de Aldi
Vol goede moed begon ik met het opzetten van de steken. Tot mijn verrassing ging dit heel makkelijk, het was echt ergens in mijn brein opgeborgen, want het lukte meteen. Vervolgens moest ik in het rond gaan breien, met 5 naaldjes. En daar begonnen de moeilijkheden… Ik kreeg telkens maar een klein deel gebreid, of ik liet alweer 5 steken vallen, en mijn naaldje vloog door de kamer. Waarna ik of mijn man er natuurlijk op stapte of er op ging zitten… Auw.
Ik heb uiteindelijk het pakketje opzij gelegd, en maanden later nog wel weer een poging gedaan met precies hetzelfde resultaat. Dus besloot ik om het pakketje aan mijn moeder te geven; zij zou er vast meer mee kunnen dan ik. (Niet dus, zij kan goed breien, maar nog geen sokken!)
Net zo makkelijk als haken?
Een paar jaar later, een huis verder, en ik had weer ongeveer hetzelfde sokken pakketje van de Aldi gekocht, maar dan in een andere kleur. En nu was ik echt vastbesloten. Dit moest en zou lukken! Kom op zeg, als klein meisje breidde ik al wat sjaaltjes en dergelijke voor mijn poppen, ik moest dit toch kunnen. Hoeveel moeilijker dan haken kon het nou echt zijn?
Sokken, sjaal of tas
De sokken mislukten weer, en ik dumpte het pakketje ergens in een kast. En ik wilde nog steeds mijn eigen sokken kunnen breien. Dus na even rusten pakte ik wat bolletjes van de Zeeman en dikkere naalden, want misschien zou het met dikker garen en naalden wel lukken. Ik begon vol goede moed, en moest natuurlijk wederom de steken minstens 3 keer opzetten, omdat ik telkens weer een paar liet vallen. Dit moest gewoon een simpele sjaal worden, om te oefenen met breisteken en breien in het algemeen.
Spoiler alert: de ‘sjaal’ is uiteindelijk een tasje geworden, want ook dit wilde niet lukken. Het was gewoon saai, de zijkanten golfden alle kanten uit en die echt mooie steken lukten niet zonder van alles van de naald te laten vallen.
Andere naalden
Toen besloot ik om te kijken of betere naalden uit een wolwinkel mij zouden kunnen helpen. Ik op de fiets, naar het lokale wolwinkeltje (die helaas al niet meer bestaat), en ik kocht na veel wikken en wegen nieuwe breinaalden. Maar eenmaal op de fiets, of misschien was ik zelfs al thuis, keerde ik om en ruilde de naalden voor een rondbreinaald. Gewoon een goedkope, maar wel een rondbreinaald.
De magie van de Magic Loop methode
Eenmaal weer thuis pakte ik meteen dat pakketje van de Aldi erbij, en wat filmpjes op Youtube later (want magic loop breien dacht ik uit mijn hoofd wel te kunnen, maar dat was niet zo) en mijn eerste echte sok was echt onderweg!
Ik was echt zo ontzettend trots op mijn werk, het lukte zowaar. En het werd ook echt een sok. Wel te klein voor mij, dus mijn moeder draagt nu met trots mijn eerste paar sokken. Maar het was wel gelukt! Het werd een mooi begin voor een lange brei carrière. Ik heb na dat te kleine paar sokken van een Aldi pakketje nog veel en veel meer prachtige sokken gebreid. En natuurlijk ook een hele stapel voor die lieve mama van mij, zodat ook zij kon genieten van handgebreide sokken.
En zo leerde ik breien, en ik breide nog lang en gelukkig. Meestal. En jij, hoe begon jij aan je brei-reis? Ik ben echt benieuwd!
Bappie
op 27 Jul 2020