Haken als therapie

Haken als therapie: Drie jaar geleden ben ik begonnen met haken. Ik kwam op dat moment met psychische klachten thuis te zitten en zocht een manier om mijn tijd in te vullen. Zelf ben ik altijd een heel creatief persoon en veel met mijn handen bezig. Als beroep ben ik bloemist en zat ik dan ook hele dagen in de creatieve bezigheden. 

Op het moment dat je dan thuis komt te zitten, zoek je toch een bezigheid die je creativiteit blijft prikkelen. Ik kon op dat moment niet haken en het was ook al een aantal jaren geleden dat ik gebreid had. Iets wat ik op dit moment ook nog niet weer heb opgepakt. Het haken kwam op dat moment al heel erg opzetten en ik ging er zelf ook eens een gokje aan wagen.

Haken als therapie

Ik merkte dat je door het haken rustiger werd in je hoofd. Wanneer je erg veel aan het piekeren bent helpt het om deze gedachtes los te laten. Je bent immers druk met het tellen van steken in plaats van andere moeilijke gedachten.

Ook geeft het geven van zelf gehaakte projecten natuurlijk een goed gevoel. Iedereen is blij als ze een gehaakte creatie mogen ontvangen.

Meestal krijg je ook allerlei goede complimenten die weer een goed gevoel opleveren. Voor mij heeft het heel erg geholpen om uit een donkere periode te komen.

Waarvoor je haken ook als therapie zou kunnen gebruiken, is door te gaan haken voor het goede doel. Je kunt op verschillende vlakken helpen door te haken. Wanneer je op google rond zoekt zijn er verschillende acties om te haken voor het goede doen.

Zelf volg ik via facebook de groep hartendekens. Hierbij worden granny’s gehaakt, hiervan worden dan dekens gemaakt. Deze dekens gaan naar ernstig zieke kinderen die wel wat extra liefde en warmte kunnen gebruiken. Door het steunen van initiatieven kan dit jou zelf ook een goed gevoel op leveren!

Daarom, haken is een goede manier van therapie!

Hebben jullie zelf ook dit soort ervaringen wanneer je zelf aan het haken bent?