De granny square blanket – mijn eerste haakproject

De granny square blanket: Het is alweer zo’n vijftien jaar geleden dat ik werd gegrepen door het haakvirus. Ik kon wel haken, maar had het een poos niet gedaan. En toen kreeg ik ineens een zak met bolletjes acryl van iemand. Ik werd blij van al die vrolijke kleuren en dacht: hier moet ik iets mee doen. Dat werd dus haken.

Ik besloot eenvoudig te beginnen met een granny square om mijn haakkennis op te halen. En ach, zo’n granny square is lekker snel af, dus voor ik het wist had ik er een hele stapel van. Het patroon wat ik maakte is te vinden in mijn blog ‘GRANNY SQUARES’, eerder gepubliceerd op deze site.

Toen zag ik in de Amerikaanse tv-serie ‘Rosanne’ een deken op de bank liggen die heel veel leek op de granny square blokjes waar ik mee bezig was en was het idee van de granny square blanket geboren.

Net als bij de deken van Rosanne besloot ik de buitenste rand van de blokken zwart te haken. Zo sprongen de kleuren extra in het oog en leken ze nog vrolijker. Ook besloot ik alle mogelijke kleuren door elkaar te gebruiken.

Ik stopte de bollen in een grote mand en pakte er steeds één, zonder te kijken. De volgende kleur was dus steeds een verrassing. Dat maakte het spannend (want wat nou als de kleur helemaal niet paste bij de vorige?) maar vooral erg leuk. En eigenlijk bleek toen dat alle combinaties gewoon konden.

‘Mam, wat is dat mooi!’, zei mijn zoontje. Spontaan besloot ik dat hij de deken zou krijgen als die af was. Ja, áls die af was… want tjonge, toen moest ik ineens heel veel blokjes haken. De restjes raakte op en de bodem van de mand kwam in zicht.

Ik begon de granny’s aan elkaar te haken, maar de deken was te klein voor het bed. Ik haakte nog een paar blokjes, zette die ook aan de deken, maar nog steeds was die te klein. Tja, over meten, plannen en ontwerpen had ik eigenlijk nog nooit gehoord en nou zat ik met de gebakken peren.

Ik was inmiddels zo ver, nu wilde ik de deken ook afmaken. Ik nam wat draadjes mee naar een wolhandel in de buurt en ging op zoek naar iets vergelijkbaars. Dat werd de acryl van het merk Bravo. Op de gok kocht ik een heel aantal bolletjes in verschillende vrolijke kleuren, en nog wat extra zwart. Ik hoopte dat het genoeg zou zijn.

En toen, eindelijk, na ruim een jaar, was de deken af. Mijn zoontje blij en ik blij. Het haakvirus heeft me niet meer losgelaten en dat vind ik prima. Want ik heb daarna nog veel dekens gehaakt en ik heb veel bijgeleerd. Over randen, over het ‘blokken’ van blokken,  over blokken aan elkaar zetten, over kleurwissels.

En als ik dan naar mijn eerste deken kijk zie ik echt de beginnersfouten wel. Maar ondanks dat: als ik mij inmiddels 19-jarige zoon prinsheerlijk onder zijn deken zie liggen, voel ik me nog steeds voldaan en trots!

Mijn deken is grotendeels gehaakt in een voor mij onbekend merk acryl met haaknaald nr. 3.

Hebben jullie wel eens een granny square blanket gehaakt? En hoe ging jullie eerste grote haakproject?