Niet de gemakkelijkste ontwerpen

Redactie Breiclub

Niet de gemakkelijkste ontwerpen. Soms word je als ontwerper wel eens in een hoek gedrukt, waar je liever niet in zit. Ook ik heb daar wel eens last van – en dan ga je dingen doen, die je normaal niet doet, of het liefst probeert te vermijden.

Ik heb dat lange tijd gehad met haken. Haken was iets van mijn oma. Breien was iets van mijn moeder, en van mij. Tot op een zekere dag dit in een klap veranderde.

In 2009 is mijn ontwerpcarrière gestart. Onbewust ontwierp ik al vele jaren, maar ik schreef nooit wat op. Daar heb ik nu wel spijt van. Maar dat is een ander verhaal. Ik werd op een bepaald moment gevraagd of ik een serie van 4 kantgebreide sjaals wilde ontwerpen.

Ik kreeg daarvoor garens in huis. Met drie van die garens kon ik prima overweg. Dan zie je wat het garen wil worden, en dan hoef je het alleen maar te maken.

Met een garen had ik die klik absoluut niet. Geel, eigenlijk prachtig garen van Jamieson & Smith. Maar breien? Dat werd hem niet. 250 meter frustratie op een bolletje.

En toen kwam de haaknaald terug in beeld.

Sjaal Martina

oftewel: frustratie ten top. Dit ontwerp werd een frustratieproject; dat straalde ik uit, en ik probeerde ook zoveel mogelijk rottigheidjes in te bouwen, zodat niemand die zou maken.

Wat ik nooit had gedacht, is dat men hem zo mooi vond, dat het op de cover belandde van Inside Crochet. Ik stond perplex, dat mag u gerust weten.

Maar het kon erger: en ik werd eigenlijk boos op mijzelf. Da’s niet goed. Het moest nog lastiger. Nog veel meer frustratiedingen erin – en kralen erbij.

Shawl Elle

Zo ontstond het idee voor shawl Elle. Gedraaide stokjes, ingehaakte kralen in diverse soorten en maten, en een warme kleur Toverbal. Prompt werd ook dit ontwerp gepubliceerd in Inside Crochet. Tot nu toe heeft nog niemand het lef gehad om hem te haken.

Ik geloof echt, dat ik als ik ontwerpen maak voor breiwerk, dat ik veel liever ben. Natuurlijk probeer ik ook wel een en ander, maar toch – het resultaat is klaarblijkelijk zachter. Kijk naar Shawl Neeltje, bijvoorbeeld. Roze, en kabels, en hiermee stapte ik volledig uit mijn comfortzone qua kleur. En hij breit zo lekker weg…

Shawl Neeltje

Firey

Of wat dacht je van een andere cover: het Amerikaanse blad KnitCircus publiceerde Firey. Absoluut niet moeilijk om te maken, ooit gebreid uit een streng handgeverfde sokkenwol. Een prachtproject.

En deze kun je eigenlijk best eenvoudig noemen. Die zou je zo kunnen maken met een of twee strengen Chefwol’s Finest. Als ik de tijd had… dan wist ik het wel.

Voorlopig ga ik doen, waar ik goed in ben – nieuwe ontwerpen verzinnen, misschien ooit wel weer voor een coverfoto…

Fotorechten: