Van opgeven en doorzetten

Bijna acht jaar geleden was ik net getrouwd, en zat ik thuis met vrijwel niks te doen door een burn-out. Dit is een lang verhaal, dus dat laat ik even voor wat het is, maar wat handig is om te weten is dat het kwam doordat het studeren niet lukte. Ik zat dus thuis en deed vrijwilligerswerk. Ik kocht toen een haakpakketje bij de Action, met een paar bolletjes garen en een haaknaald. Ik kocht ook een boek over haken met uitleg van de steken. En dus begon ik met haken. Uit een boek, met niet heel prettig garen…

Het is het begin van een heleboel nieuws geweest in mijn leven. Ik heb nadat ik begon met haken nog een poging gedaan om een opleiding te voltooien, maar helaas belandde ik weer in een donker gat. En het haken werd een klein steekje die een lawine veroorzaakte, waardoor ik weer een doel voor mijn leven vond. Ik vertel je graag hoe dit ging.

Een hartje

Na meerdere keren proberen om de meest simpele steken te haken, een hoop frustratie en mogelijk een paar keer gegooi met bolletjes lukte het me. Als eerste heb ik toen een hartje gehaakt. Ik heb het allang niet meer, want ik had er geen doel voor en het garen was best slecht. Maar ik was begonnen, en daar ging het om.

Na de hartjes en kleine frutsels groeide mijn hobby steeds groter en groter. Ik haakte stapels onderzetters en allerlei leuke en handige dingen. Ik haakte sjaals en een deken. En toen wist ik even niet meer wat ik wilde haken. Dus begon ik met het haken van amigurumi. Van die leuke gehaakte knuffels.

Nooit meer

Ik begon met een simpele bol, maar dit vond ik echt vreselijk moeilijk. Het was een heel gepriegel, de steken zagen er gek uit en ik had allemaal gaten. Die bol heb ik dus ook weggegooid, en uit frustratie zei ik dat ik nooit, maar dan ook nooit weer amigurumi zou haken.

Maar ja, je weet al hoe het gaat met dit soort dingen, na een tijdje besluit je het toch opnieuw te proberen, en dus pak je weer een patroon, garen en een naald en probeer je het weer. En weer. Het was niet altijd leuk, en de resultaten waren een hele tijd lelijk, maar ik zette door, en het lukte.

Uit de hand gelopen hobby

Nu kan ik zeggen dat ik heel goed kan haken, en toen ik de standaard amigurumi zat was ben ik ook mijn eigen amigurumi patronen gaan ontwerpen. En ook deze ontwerpen worden steeds leuker en ingewikkelder. Want opgeven mag, maar het opnieuw proberen is zelfs nog beter. Mijn haakhobby groeide uit tot een onderneming en een heleboel haakpatronen, blogs, vertaalde patronen, een succesvolle Facebook groep, en een gigantisch aantal zelfgemaakte producten die tot mijn verbazing goed gekocht werden. Het haken is bij mij zeker een uit de hand gelopen hobby, maar dit alles is alleen mogelijk geweest omdat ik het maar bleef proberen.

En jij, waarbij moet je doorzetten om je doel te bereiken? Waar heb je hulp bij nodig?