Spring Rainbow
In het verleden deed ik veel aan quilten. En wat hield ik van ‘cakes’, die prachtige rollen van perfect bij elkaar passende stroken stof. Kies een cake in de kleuren die je mooi vind, en je zit altijd goed! Toen ontdekte ik dat er vergelijkbare ‘taartjes’ in haak- en breigaren bestaan. Dat moest ik natuurlijk een keer uitpoberen! Op de handwerkbeurs in Zwolle van afgelopen februari sloeg ik mijn slag; ik kocht een prachtige Spring Rainbow Cake van Katia. In deze blog wil ik jullie hier over vertellen.
Bij de aankoop kreeg ik een patroon van de Spring Rainbow omslagdoek en daarmee ging ik aan de slag. Het was wel even wennen; gewoonlijk haak ik met haaknaald nr. 4 of groter, en dit moest met haaknaald nr. 3 volgens de aanwijzingen op het label en de website van Katia.
Klein en fijn vond ik het, want o wat werd het mooi! Zo fijntjes, het leek haast wel kant! En dan de kleur…… helemaal weg was ik ervan.
Het garen van de Spring Rainbow bestaat uit 50% acryl en 50% katoen. Het is zgn. verloopgaren dat uit 4 dunne draadjes bestaat. In het begin van de bol hebben alle 4 draadjes dezelfde kleur, maar doordat ze één voor één een andere kleur krijgen ontstaat een mooi geleidelijk kleurverloop. Op één bol van 150 gram zit 600 meter garen. Een bol kost ongeveer 12,95 euro.
De bol die ik gekocht had, heeft kleurnummer 50 en verloopt van donkerblauw via beige naar wit.
En dan hebben we meteen de eerste horde te pakken: het patroon van de omslagdoek begint bij de nek en eindigt onderaan, en ik wilde graag wit bovenaan en eindigen met donkerblauw! Precies andersom dus….. Geduldig als ik ben heb ik toen de hele bol afgewikkeld en opnieuw weer opgerold, zodat ik met wit kon beginnen :)
Tijdens het haken merk ik dat het lastig is om alle 4 de draadjes steeds mee te nemen. Als ik dat niet meteen merk, ontstaat er een lusje in de bewuste draad. Op het moment dat er een draadje van kleur verandert, zit er namelijk een knoopje in de draden en als je bij een dubbel stokje 1 draadje niet hebt meegenomen, hou je bij het knoopje daarvan draad over.
Ook was ik een beetje verbaasd over het knoopje; zou je dat terugzien als de omslagdoek af is? Daarbij komen er vrij snel knopen in het garen als je er teveel tegelijk van afwind; al met al werd de noodzaak van geduldig en precies werken steeds duidelijker!
Maar dit was wel een goede leerschool voor mij vond ik. Ik ben een snelle haker die graag doorwerkt. Van het type lange halen, snel thuis. En dat kan niet met dit garen. Het vraagt echt je aandacht en je kunt het niet even snel tussendoor doen, want haastige spoed is bij dit garen helemaal niet goed.
Maar het werd zó mooi dat ik het geduld best kon opbrengen. Het eindresultaat voelt heel licht en soepel aan, perfect voor een zomerse omslagdoek.
Het patroon komt pas echt goed uit als je de omslagdoek blokt als hij klaar is; je maakt hem nat en spant hem met knopspelden ergens op om te drogen. Ik doe dat zelf altijd op een oud matras. En die knoopjes? Daar zie je in het geheel niets meer van.
Ik ben heel blij met het resultaat!