Op bezoek bij... het Wolhuis

Op bezoek bij…Het Wolhuis

Van sommige beslissingen heb je al spijt op het moment dat je ze hebt genomen, al is het niet altijd vanwege een negatieve ervaring. Want toen ik het Wolhuis in Rijssen binnenstapte op die ene heel koude zaterdag in september, wist ik dat ik niet met lege handen naar huis zou gaan. De winkel ligt dan wellicht een beetje verscholen en verstopt in een hoekje van Nederland, maar het is elke omweg waard.

Ik blijf het altijd mooi vinden als je bij een winkel komt en je hebt geen idee wat te verwachten, tot je daadwerkelijk binnen bent. Dat is hier niet anders. Het is stil op de grauwe zaterdagochtend in Rijssen, ik kan het de mensen nauwelijks kwalijk nemen dat ze binnen blijven. Tenminste tot ik binnen stap in het gezellige pand. Het is een kermis van garen dat in de hoge, volle kasten meteen op je af komt. Elk hoekje in de winkel is bezet door garen, of iets gehaakt of gebreid met garen. Maar dan allemaal op een heerlijk goede manier. Mensen willen voorbeelden zodat ze een idee hebben wat ze zouden kunnen haken. Ria vertelt dat er regelmatig iemand binnen wandelt met het idee van een trui en een kleur, maar dat de rest nog ingevuld moet worden. Niet altijd even makkelijk, maar wel altijd geweldig leuk als het daadwerkelijk lukt.

Voor de mensen die nog minder idee hebben wat ze willen maken, ligt de winkel vol met voorbeelden. Gebreide en gehaakte dekens, omslagdoeken en knuffels en hun kleren. Ria noemt het een rommelhoekje, ik vind de kleine ladder in de hoek als kapstok voor de dekens gewoon veel te leuk om niet te fotograferen. Al blijkt het achteraf bekend te staan als het rommelhoekje. Dat vind ik het allerleukste aan al die winkels die ik mag bezoeken – rommel is een kwestie van smaak. En eerlijk gezegd heb ik nog nooit echt een winkel gevonden waar het echt een rommeltje is. Er liggen gewoon heel veel ideeën te wachten.

Die ideeën en hoe dat er precies uit komt te zien is ook precies de reden dan Ria de webshop wilde verwisselen voor een fysieke winkel. Dan kun je in plaats van bolletjes uitzoeken en inpakken en er vaak weinig meer van horen, echt meedenken met de mensen. Je weet waar het naar toe gaat, vaak dan, en kunt helpen met keuzes.

Over keuzes gesproken, daar moet ik nog wel even een suggestie voor doen. Hoewel Rowan Felted eigenlijk favoriet is bij Ria vanwege de structuur en de uitstraling is haar laatste trots een gebreide sjaal geworden. Normaal vind ik gebreide spullen wel mooi, maar daar blijft het ook bij. Tot ik deze Shawl Stripes All Over zag in de winkel. Gebreid van superfijne Lang Yarns maakt dat ik maanden later nog steeds heel hard zit na te deken om te leren breien. Maar dan bedenk ik dat de dozen onder mijn bed, tafel en de bolletjes op de bank ook wel iets weg hebben van een wolwinkel inmiddels. Dus misschien eerst maar eens die muts en de rest afmaken voordat ik weer naar een of ander heerlijk plekje in het land afreis.