Hoezo verslaafd?
Hoezo verslaafd ?!?! Volgens mij ben ik bij de breiclub echt niet de enige…
Wie kan er een handwerkwinkel voorbij lopen zonder iets te kopen…
Wie kan er een website voorbij laten gaan zonder een leuk ideetje te vinden…
Wie heeft er niet zoveel toekomstige projectjes dat je geen idee hebt wanneer en hoe je gaat beginnen met haken, breien of…
En wie is er wel niet met meer dan 1 project bezig…
Ik ben besmet met het haakvirus! Elke website die ik zie, elk facebookberichtje wat voorbij komt, wordt ‘dwangmatig’ bekeken. En weet je… HET KAN ME HELEMAAL NIKS SCHELEN! Ik heb een heerlijke hobby en ik geniet met volle teugen!
Volgens mij begrijpen alleen mensen die haken of breien dit! Mijn man kijkt me soms aan alsof ik helemaal gestoord ben geworden, als ik helemaal blij ben met het resultaat van een haakwerkje! Genietend strelen over de stof van je haakwerk. De kleurcombi, de steek, het resultaat. Dat is toch puur genieten?
Ik kan ook genieten van mijn verzameling bolletjes, bakjes met kraaltjes, lintjes, knopen en nog veel meer! Ik verzamel tegenwoordig van alles. En daarbij is de Action een goede leverancier. (Ik zou daar aandelen moeten krijgen! )
Alles vind ik leuk: de zoektocht naar een nieuwe project, HET patroon vinden, dat je graag wilt maken en dan de kleurtjes bekijken.
Wat is mooi, wat past bij elkaar. En dan bestellen of naar de winkel.
Ik heb helaas geen handwerkwinkel in de buurt (volgens mijn man is dat alleen maar goed!) Ik ben afhankelijk van de webwinkels. Dan ga ik maar virtueel shoppen. En als je daadwerkelijk besteld of gekocht hebt, je koopwaar uitstallen, mijn bolletjes wol leg ik netjes neer op het dressoir (grote ergernis van mijn man, want dat is rommel!). Maar ik geniet! Want elke keer als ik langs loop, bekijk ik wat ik heb gekocht. Even aanraken, kleuren rangschikken, kijken, …
En natuurlijk het geheel delen op facebook!
Van de hele weg naar het eind van het project toe kan ik genieten. De groei van een zoektocht naar het eindresultaat! En ik groei zelf ook. Ik word steeds handiger in het vinden van mijn weg naar het eindresultaat. Ik merk ook dat naarmate ik langer haak, ik steeds meer aandurf… (nu zo’n half jaar voor het echie!).
En psssst! Weet je, is het niet goed gegaan, dan trek je aan de draad en floep, je fout is weg!
En dan begin je gewoon weer opnieuw. Soms moet je wel een beetje koppig zijn! En ook ik denk maar zo: een foutje is het tikje onregelmatige van je eigen handwerk!
Waar haal ik mijn patroontjes vandaan…. eigenlijk overal! Dat is weer een onderwerp voor een volgend blog!
Veel leesplezier!