Stekencircus: deel 3 - de gevorkte clusters
Ik heb inmiddels al aardig wat projecten in de filetsteek gehaakt. Natuurlijk is dat op zich heel erg leuk om te haken. En vooral ook lekker verstand op nul en gaan. Maar soms wil je voor het eindresultaat net iets anders. Vandaar dat ik de haakbijbel eens open sloeg. En wat ik toen tegen kwam… De gevorkte clusters!
Oke, voordat ik te hard van stapel ga lopen moet ik toegeven. Het is niet zo’n heerlijk gedachteloze steek als de filetsteek. Maar je kunt als je hem door hebt er prima mee door haken. Kortom, in mijn geval zou ik het project prima meenemen in de trein om af te maken.
Daarnaast is het resultaat zoveel leuker dan de filetsteek, dat je sjaal er net een stukje chiquer uit ziet en je het shirt ook prima naar je werk aandurft te doen in plaats van alleen over je bikini op vakantie.
De steek zelf deed me vooral denken aan een van de haaksteken die ze in Ethiopië veel gebruikten. Waarbij ze de draad verschillende keren om de naald heen slaan en er dan een steek doorheen maken. Een beetje zoals stokhaken denk ik, maar dan anders. Naja goed, laat ik maar gewoon doorgaan met de steek uit te leggen.
De truc bij deze gevorkte clusters is eigenlijk tweeledig.
Aan de ene kant heb je de clusters. Die haak je zoals een stokje, maar in plaats van na het doorhalen een draad door de lussen op de naald te halen, sla je nog een keer om en haal je nog een lus op door de steek van de vorige toer. Dan haal de je draad door de eerste vier lussen en heb je er nog twee op de naald staan.
Nu komt de tweede truc, namelijk de tweede cluster haken nadat je 1 steek van de vorige toer over hebt geslagen. Wanneer je dan drie lussen op de naald hebt, haal je de draad door alle lussen zoals je doet bij samengehaakte stokjes. De volgende toer haak je de cluster om de samengehaakte steek van de vorige toer waardoor de clusters boven elkaar komen te liggen.
En dan blijf het toch een stuk ingewikkelder te klinken dan het is. Vooruit, het vergt een beetje oefening, maar dan wordt het wel heel tof.
Net als bij filethaken ontstaan er openingen tussen de steken die een erg chique uitstraling geven aan je werk. De steek komt het beste uit als je niet te dik garen gebruikt dat ook niet teveel verloop heeft tussen de steken door. Op die manier blijft de aandacht bij de openingen in plaats van bij de steek. Want die zijn op zich niet moeders mooiste. Ik vind het een heerlijke steek om lekker op een koude winterdag thuis op de bank te maken met een muziekje op.