Top 5 brei-frustraties

Breien is een hobby, en die kan weleens uit de hand lopen, waardoor het ook een passie, levensstijl en droom kan worden. Maar ik zeg altijd dat het boven alles leuk moet blijven, hoe het ook groeit. En dan zijn er toch nog die frustraties, die irritaties, die het wat minder leuk maken. Wat zijn ze, en hoe ga je ermee om?

Net niet genoeg wol

Je bent heerlijk aan het breien, en je ziet je bolletje(s) steeds verder slinken. Je begint wat sneller te breien, want oh jee, de draad raakt op, en je bent nog niet klaar! Nog wat sneller, en je voelt een zweetdruppel van je hoofd glijden. Het bolletje rolt af, en nog steeds verder, en dan heb je alleen nog maar een draadje in je hand. En toch nog 30 steken te gaan… Hellup. Het draadje wordt korter en korter, en je hebt nog 18 steken over. Nee, dit wordt hem niet. Je redt het echt niet. En nu..?

Tja, er zijn een paar mogelijke oplossingen: als je geluk hebt heb je nog een extra bolletje in huis. Dan toch maar deze aanhechten voor die laatste paar steken. Of je hebt niks meer van die kleur. Misschien kan je een stukje uithalen en het in een andere kleur afmaken. Dan wordt het helemaal jouw project, uniek en extra speciaal. Dat hoeft niet per se wat negatiefs te zijn, toch? En anders… Misschien moet je dan toch maar een extra bolletje bestellen. En tja, dan kan je er niks aan doen als er per ongeluk wat meer in je mandje belandt…

50 naalden, maar niet de juiste

Je hebt inmiddels al een leuke verzameling naalden, van allerlei soorten en maten. Je hebt ze dik, dun, van metaal, hout of plastic, rondbreinaalden, sokkennaalden, en natuurlijk van allemaal verschillende merken. Maar die ene maat, die volgens dit patroon echt nodig is, de maat die net 0.25mm verschilt van wat je hebt… Die kan je gewoon nergens vinden. Ja, en dan? Toch maar afwijken, weer een nieuwe kopen, of toch wat anders..?

Foutje 20 naalden terug

Heerlijk, het project vordert mooi, en je zit nog eens verheerlijkt terug te kijken naar je werk. Wat is het toch prachtig, wat zijn de steken mooi egaal… Ho wacht. Een hele grote dikke fout. 20 naalden terug! Je weet nu al dat je die fout altijd zal blijven zien. Dat niemand anders het niet kan zien, tja, dat maakt niks uit, want jij ziet het wel. Toch maar uithalen, of laten zitten..?

Het ligt er een beetje aan wat voor soort mens je bent. De ene persoon kan er mee leven, want zoveel toeren uithalen is echt vreselijk. Maar een ander zal altijd naar die ene fout blijven staren, en het project haten omdat het gewoon niet perfect is. De keuze is dus aan jou, laten zitten, of toch maar corrigeren.

Het patroon is hogere wiskunde en je. snapt. het. niet.
Wow, dat patroon is echt geweldig. Je denkt er al weken aan, hebt met grote zorg de garens en kleuren uitgezocht, je breinaalden gepakt en het patroon netjes geprint. Je gaat je er aan wagen, want jij kan dit. En… Toch niet. Oeps. Je leest en leest en leest het, en je snapt gewoon niet wat er staat. Wat moet je nou doen? Hij is zo mooi, en je wilt hem zo graag breien. Hellup!

Oplossingen: vraag om hulp, begin gewoon, of je geeft het op. Simpel als dat. Je kan ook wat bolletjes door de kamer smijten, dat wil ook weleens helpen. Maar wat ik zelf altijd doe als ik het echt niet snap en ik kom er zelf niet uit en ik weet niet aan wie ik om hulp kan vragen, is dat ik het een dagje of weekje of maandje laat liggen, en dan opnieuw probeer met een fris hoofd. En meestal kom ik er dan toch nog uit. Probeer het eens!

Wondje op je vinger

Goed, ik heb geen flauw idee of dit herkenbaar is. Maar in mijn geval wel een grote frustratie bij het breien: een wondje op mijn vinger. En dan natuurlijk altijd net op de plek waar de wol altijd over glijdt bij het breien, of waar je druk moet zetten, of gewoon waar het elke keer pijn doet. Elke steek voelt als een enorme hindernis, want het doet zeer, en het gaat moeizaam. Met een diep verlangen denk je terug aan die tijd zonder wondjes op je vinger. Was het maar weer genezen, dat zo’n klein mini wondje zo vervelend is… Dat zou toch echt verboden moeten worden.

Goed, in dit geval wordt het toch tijd voor een beetje ‘tough love’. Hop, meid, pleister erop, en breien! Als je snel genoeg gaat vergeet je het vanzelf. En zo niet, gelukkig genezen wondjes altijd wel weer. Even geduld.

Frustraties bij het breien, het hoort er toch bij en het biedt een kans om er van te leren. Je kan bijvoorbeeld flink oefenen op je geduld, je begrijpend lezen, je hogere wiskunde of toch stiekem extra wol kopen als je wat tekort kwam. Maak er vooral wat moois van, want zoals ik altijd zeg: breien moet leuk blijven, anders kan je het beter laten!

Wat zijn jouw grootste brei frustraties?