Een schat van 68 jaar

Mooi oud handwerk: Ik heb een schat. Ja, ook een op twee benen en waar ik heel blij mee ben en de schat waar ik het nu over heb, heeft met hem te maken. Toen we net getrouwd waren kreeg ik van mijn schoonmoeder een pakketje.

Nu was ze niet zo van het geven maar hier was ik heel blij mee. Ik kreeg een gebreid babypakje. Op dat moment was het pakje 23 jaar oud. Ze had het wel zuinig bewaard

Inderdaad het pakje is roze. Nu heeft hij wel een oudere zus maar zij heeft het pakje nooit gedragen. Het was een cadeautje van een tante die heel mooi kon handwerken. Zij was in de overtuiging dat mijn echtgenoot echt, heel echt een meisje zou worden. Dus breide ze een roze pakje. Compleet met broekje, jasje en mutsje en een paar kniekousjes. Mijn echtgenoot is in augustus als 7 maand kindje geboren en er is met wol gebreid. Wat me erg warm lijkt. Arm kind.

Ik was de doos met inhoud volkomen vergeten maar tijdens aanval van opruimwoede vond ik het pakje weer. Het was heel goed opgeruimd en had meerdere verhuizingen overleefd. Nu stond de doos in een hoekje achterin de berging.

Het materiaal was door de tijd aangetast en na lang zoeken bij verschillende winkels vond ik een kaartje met stopwol in de juiste kleur. Na veel speuren op internet en studeren over het hoe kan ik stoppen, zijn nu de grootste gaatjes gedicht.

Ik heb echt heel veel bewondering hoe het mutsje gebreid is. In het rond en waarschijnlijk op 4 naalden. Te beginnen bij de kruin. Tante heeft voor het meerderen gaatjes gebreid. Als overgang 3 toeren averechts tricot en is verder gegaan in een mooie ajour patroon.  En als rand heeft tante ribbelpatroon gebruikt.

Voor het jasje heeft tante hetzelfde ajour patroontje gebruikt. Voor en achterpand zijn aan een stuk gebreid. Het jasje was wat breed en tante heeft dat opgelost door  er een zijnaad in te maken. Hierdoor poffen nu de mouwen. Het is passend gemaakt. De verhouding lijf en mouwen lijken mij niet correct. Maar daarom zal de pret van maken niet minder geweest zijn.

De kniekousjes zelf lijken van een heel ander patroon te komen. Ik zie hier geen eenheid in met het babypakje. Wel heel veel vakwerk. Het bandje is er niet aangezet maar de steken zijn aan de achterkant opgenomen. Weer zo’n detail dat vakmanschap verteld.

Ik ben nu op zoek naar een mooie lijst om deze schat in op te bergen. Net als in een museum. Het babypakje is er oud genoeg voor. En mijn echtgenoot ook.