Het gebreide vest van mijn moeder

Akkelien Smink

Als je garen kiest voor een haak- of breiproject, kies je dan voor kwaliteit? Of let je erg op de prijs?

Zelf heb ik de neiging om op de prijs te letten, al kies ik tegenwoordig juist ook voor de mooie garens van de grote merken. Kort geleden was ik op zoek naar iets op zolder en leerde daar van mijn moeder dat het loont om voor kwaliteit te gaan. Hoe dat zit? Dat zal ik je laten zien!

In een hele oude enveloppe vond ik het patroon van het Noorse vest dat mijn moeder heel lang geleden gebreid heeft. In die enveloppe vond ik ook de verzendbon van het garen dat ze daarvoor besteld had en de bon voor de sluitingen die op dat vest zaten. Waarom ik dat nog heb? Ik heb werkelijk geen idee, maar ik vind het nu wel heel leuk!

In het patroon wordt het garen 3Suisses Saloon genoemd en dat zie ik ook op de verzendbon. Dat is niet meer te koop, maar online vond ik de samenstelling: 45% wol en 55% acryl.

De datum op deze bon is 3 januari 1974. Dat is 46 jaar geleden! Ik bedacht me nu dat 3Suisses een soort van voorloper is geweest van de webwinkels van tegenwoordig.

De sluitingen kocht ze bij een stoffenwinkel in Sneek, die niet meer bestaat. Ze waren maar liefst f 2,95 per stuk. En het totaal bedrag op de verzendbon van het garen is f 69,95. Daar zitten dan ook een aantal bollen bij voor een ander project, maar het bedrag lijkt me best hoog voor die tijd.

 

Natuurlijk had mijn moeder het vest toen niet direct af, maar het bijzondere is dat ze dit vest nog steeds heeft en vaak draagt! Heerlijk warm, zegt ze altijd en het ziet er nog fantastisch uit. Het pilt bijvoorbeeld helemaal niet.

Mijn moeder vertelde me dat ze toen vooral heel veel werk van de rand gehad heeft. Dat moest volgens het patroon dubbel geslagen worden. Dat heb ik bekeken en dat klopt inderdaad, je zou aan beide kanten ruim 100 steken moeten opnemen en een aantal centimeters tricot moeten breien en het dan dubbel vouwen en vast zetten. Mijn moeder vond dat veel te dik worden. Ze heeft wat dingen geprobeerd en heeft uiteindelijk een strook gebreid met 1 verdraaid recht, 1 averecht. Ze nam dan steeds 1 steek aan de zijkant mee om het direct vast te breien. Het ziet er nog steeds keurig uit.

Ook de binnenkant is nog mooi. Het viel me op dat ze in de schouders zo’n zigzagbandje heeft vast gezet. Om te voorkomen dat het daar uit zou gaan hangen, denk ik. En ook dat is prima gelukt, want het is nog goed in model.

Een vest van zo’n 45 jaar oud en nog steeds mooi!

Wat leer ik hiervan? Tenminste drie dingen:

– Als je iets moois wilt maken, kies dan ook voor mooie materialen.

– Je kunt en moet soms wel eens iets aanpassen in een patroon

– En een Noors vest raakt nooit uit de mode!

Deze blog is met veel plezier geschreven door

Akkelien Smink

Volg je mij al?

https://debreimeisjes.blogspot.com/

En dat kan ook via

Liefs van De Breimeisjes!