Het eerste breiwerk

Kunt u zich nog herinneren wat uw eerste breiwerk was en wie u het breien geleerd heeft?

Heeft u het van een familielid geleerd of volgde u video’s op YouTube? En hoe verging het breien. Was u meteen groot fan of dacht u ‘dat was eens, maar nooit weer’?

Ikzelf heb het zo’n 45 jaar geleden van mijn moeder geleerd. Mijn eerste project zou een wintersjaal worden, zodat ik die natuurlijk trots aan mijn vriendinnen op de basisschool zou kunnen laten zien.

Een eenvoudige sjaal van dikke wol en dan alleen maar recht breien. Het meest eenvoudige patroon dat er immers bestaat.

Maar als beginneling ging het breien nog niet erg goed. Het opzetten deed mijn moeder, want dat was natuurlijk veel te ingewikkeld.

Dan moest ik recht breien, waarbij natuurlijk van alles mis ging: gaten waar ik steken had laten vallen, en opeens had ik veel meer steken, dan er opgezet waren. Vooral aan de zijkanten. Hoe kan dat toch?!

Mijn moeder herstelde liefdevol deze fouten en na veel naalden lukte het redelijk foutloos te breien.

Toch zag het er nog niet mooi uit. Heel onregelmatige steken, strakke naalden en naalden met hele losse steken wisselden elkaar af.

Ik wilde een lange sjaal breien, maar na een paar uur breien vond ik de sjaal wel lang genoeg. Hij was denk ik 80 cm lang geworden. Mijn moeder raadde mij aan de sjaal langer te maken, maar nee, eigenwijs en ongeduldig als ik was, vond ik de sjaal al lang genoeg. Bovendien kon ik dan de sjaal de volgende dag dragen op school en er natuurlijk mee pronken. Want dat was voor een 8-jarige het belangrijkste.

Mijn vriendinnen vonden het fantastisch en gingen bijna allemaal ook een sjaal breien. Ook hun enthousiasme was van korte duur. Ik kan mij niet herinneren dat één van hen een sjaal afgemaakt heeft.

Hetzelfde gold voor mijn twee dochters. Ronde hun 10e wilden zij ook leren breien. Waarschijnlijk enthousiast gemaakt door mijn verhalen en mijn gebreide truien.

Op dezelfde manier als ik het van mijn moeder had geleerd, leerde ik hen breien. Het verliep grotendeels hetzelfde als bij mij als kind. Ze waren korte tijd enthousiast en maakten hun eerste sjaal af, maar daarna hadden ze geen zin meer in een nieuw project. Op onderstaande foto de sjaal van jongste dochter; ze heeft hem nog bewaard!

Ikzelf pakte na jaren van school en werk het breien weer op en ontdekte dat het een kwestie van (veel) oefenen is om het breien goed onder te knie te krijgen.

Er zijn tegenwoordig zoveel mooie patronen te krijgen voor beginners en gevorderden. En als een project dan af is en goed gelukt, dan geeft dat weer dat trotse gevoel dat ik had als 8-jarige na mijn eerste sjaal. En tegenwoordig maak ik mijn sjaals echt wel lang genoeg!

Misschien dat mijn dochters het breien in de toekomst ook weer oppakken, maar zo niet, dan is dat ook geen probleem. Ik brei met plezier hun truien, sjaals en mutsen!