Een steekje laten vallen

Iedereen laat wel eens een steekje vallen! Is dat erg? Soms wel en soms niet.
Als je breit en je laat een steekje vallen, kan dat nogal vervelend zijn. Hoewel het meestal nog wel te redden is, bijvoorbeeld met behulp van een haaknaald.
Nu zijn er breiwerken waarbij het juist moet: steken laten vallen. En dat is zo bij deze sjaal:

Het is een van de sjaals die ik het meest draag. Heb jij ook zo’n lievelingssjaal?

Deze is heel snel en makkelijk om te maken. Ik zal je vertellen hoe ik het doe. Ik maak er namelijk nog een, ik wil ook een blauwe!

Ik zet 135 steken op, op een breinaald dikte 5. Het mag namelijk wel een beetje soepel worden. Ik brei het in heen- en teruggaande toeren.
Vervolgens brei ik ribbels, dat is alle toeren recht.
Lekker gedachteloos doorbreien tot de bol op is of tot ik het breed genoeg vind.
Het afhechten gaat anders dan je waarschijnlijk gewend bent. Ik gebruik hiervoor een bijpassende haaknaald.
Ik haak in de eerste steek 1 vaste, *5 lossen, de volgende breisteek sla ik over, oftewel:“laat ik vallen”, in elk van de volgende 2 steken haak ik een vaste*, van * tot * herhaal ik dit tot het einde van de toer, ik eindig met 1 vaste.

De draad haal ik door en die knip ik ruim af. Dan kan ik de zijkanten direct met deze draad aan elkaar naaien, om er een col van wilt maken.

Ik heb nu een afgehechte lap met “gevallen steken”. Toch zal ik die steken nog even moeten helpen om echt te vallen. En dan krijg ik dit:

Nu zie je ook pas hoe groot de sjaal wordt. Ik vind zelf een col heel fijn dragen en als je de uiteinden aan elkaar naait met één slag in de sjaal, valt die sjaal altijd net wat mooier.

Ja, dit is nu echt zo’n successjaal. Ik heb dit niet zelf bedacht, ik zag het ooit bij Mirjam.
Mijn eerste versie was rondgebreid en van een gemêleerd garen, die zie je hier. Toch minder handig, want bij rondbreien zul je afwisselend een toer recht en een toer averecht moeten breien.

Nog een voordeel: je hebt niet veel garen nodig. Anderhalf of twee bolletjes blijkt bij mij vaak ruim voldoende.

Dit is het begin van mijn volgende versie:

Die brei ik weer lekker heen en terug.
Als ik ‘m klaar heb, laat ik ‘m uiteraard zien in mijn blog. Volg je mij al?
https://debreimeisjes.blogspot.com/

En dat kan ook via
Facebook: @debreimeisjes
Instagram: @debreimeisjes
Deze blog is met veel plezier geschreven door

Akkelien Smink
Liefs van De Breimeisjes!