Mooie brief van Tonny over Pink Ribbon
Hallo lieve mensen,
Ik ben de trotse moeder van Babette Nijhof, de oprichtster van de Breiclub.
Vanaf het begin help ik met allerlei zaken voor de Breiclub zoals onder andere het jaarlijks inpakken van de Mystery Blanket. Dat ik een stukje wil schrijven voor de Pink Ribben deken spreekt voor zich.
Helaas werd Babette (9 jaar toen) samen met haar 6 jaar jongere zusje al vroeg geconfronteerd met de ziekte kanker doordat bij mij twee keer borstkanker en één keer eierstokkanker werd geconstateerd. Hierdoor werd hun leven en die van mijn man en mij ernstig op z’n kop gezet.
Steun hier ons Pink Ribbon pakket & krijg twee prachtige patronen >>>
Je moet door…
Maar je moet door en daar had ik ook alle redenen voor. Gelukkig ben ik van mezelf positief ingesteld en zocht ik tal van dingen om mezelf af te leiden. Zo kon het gebeuren dat wanneer ik een nare uitslag had gehad, ik thuis de kozijnen ging verven in een andere kleur. Of alles uit de linnenkast trok en alles weer netjes ging opvouwen.
Ik volgde een creatieve cursus interieurstyling en ging daarmee aan de slag, ook bij andere mensen thuis. Wij zijn ook een paar keer verhuisd in die tijd en daardoor kon ik mij heerlijk uitleven op de inrichting… soms tot wanhoop man en kinderen, haha!
Zo ontstond dit idee van de Pink Ribbon
Zelfs nu nog gluur ik graag naar binnen bij mensen als ik de hond uitlaat. Vaak jeuken mijn handen als ik een wat ongezellige inrichting zie met weinig sfeer in huis.
Dus is het heerlijk om ook samen met Babette te brainstormen over nieuwe ideeën en projecten voor de Breiclub zodat we breiers en hakers kunnen helpen om het in huis nóg wat gezelliger te maken. Zo ontstond ook dit idee van de Pink Ribbon deken….
Wat is er nu mooier om voor een ander iets persoonlijks te maken in een moeilijke tijd?
Want wat is er nu mooier om voor een ander of voor jezelf, iets persoonlijks te maken in een moeilijke tijd? Wat je overkomt daar kun je niks aan doen, maar wel hoe je er mee omgaat. Vallen en opstaan en een beetje geluk is mijn motto.
Dat deze dekens mijn doopnaam “Adriana” gekregen hebben, is heel bijzonder voor mij. Te meer omdat mijn moeder ook zo heette en zij helaas de strijd heeft verloren aan deze ziekte.
Dat maakt mij trots als moeder en ik hoop dat deze deken voor velen een troostdeken wordt en een warme gloed geeft aan onze ziel of aan die van een ander.
Aan het werk 🙂
Aan het werk zou ik haast zeggen, want dit is een mooie afleiding in uitdagende tijden. En wat een prachtig moment als we straks een mooie cheque kunnen overhandigen aan Pink Ribbon. En dit allemaal door de Breiclub van mijn dochter. Wie had dat ooit gedacht?
Doe jij ook mee? Klik hier voor meer informatie >>>
Veel plezier bij het maken van de deken(s) en veel liefs,
Tonny Adriana Nijhof